Een schilder bewerkt de wanden met de langnek-schuurmachine van Festool

Blanco Seda

Een schildersbedrijf dat nauwgezetheid, hoge normen en innovatiekracht combineert.

Francisco J. Rodriguez komt uit een schildersfamilie. 14 jaar geleden heeft hij in Barcelona zijn eigen bedrijf opgericht. We hebben de baas van Blanco Seda op een van zijn bijzondere bouwplaatsen vergezeld.
Op weg naar de bouwplaats rijden we door brede straten met prachtige huizen. We rijden naar Barri Gòtic, de oudste wijk van Barcelona. Hier worden de straatjes ineens smaller. Door een smeedijzeren deur betreden we een woonhuis. Het trappenhuis is smal, de lift herinnert meer aan een buizenpost. Maar op de eerste bovenverdieping gaat een heel nieuwe wereld open: een etage met een woonoppervlak van 350 vierkante meter. Francisco J. Rodriguez, eigenaar van het schildersbedrijf Blanco Seda, ontvangt ons met twee van zijn medewerkers op de bouwplaats. Hoe ze de gipskartonplaten en plamuurzakken, de schuurgereedschappen en stofzuigers hier naar boven hebben gekregen, blijft een raadsel. Het heeft heel veel tijd en energie gekost: Muren zijn eruit gebroken, verplaatst en opnieuw geplaatst. De vloer moest gedeeltelijk compleet worden opgebroken om de dragende balken daaronder op te knappen. De gehele etage is in drie wooneenheden ingedeeld die vanuit een gemeenschappelijke gang toegankelijk zijn.
Een schilder schuurt de raamkozijnen met de accu-schuurmachine van Festool
Het Festool-controlelicht in actie

De hoogste kwaliteit als bijzondere troef

De gang naar de drie woningen is in een antraciettint geschilderd. Het oog zegt dat de muur klaar is. Francisco Rodriguez zegt: "Dat is pas het begin." Het Festool-controlelicht dat hij aan de muur bevestigt, geeft hem gelijk. "Rodri", zoals iedereen hier de baas noemt, neemt het heel nauw. Bij hem gaat het om elk detail. En dat is ook het geheim van zijn succes. Blanco Seda is een relatief klein bedrijf maar zeer populair: bij medewerkers die net zo willen werken als hij; en bij klanten die de hoogste kwaliteit verwachten. Rodri kan momenteel bijna geen nieuwe opdrachten meer aannemen. "Ik ben geïnteresseerd in opdrachten die mij uitdagen. Zo ben ik opgegroeid en ik heb als schilder deze nieuwsgierigheid tot nu toe behouden", zegt hij. "Daarom geef ik de voorkeur aan projecten die mij en mijn medewerkers helpen om verder te komen."
Een schilder schuurt de raamkozijnen met de accu-schuurmachine van Festool

Nieuwsgierigheid gekoppeld aan ervaring en kennis

In 2004 ging Francisco J. Rodriguez als zelfstandige aan de slag en bouwde in de loop van de jaren zijn eigen team op. Hij wordt geprikkeld door het veeleisende, het nieuwe. Hij is nauwgezet en innovatief. Ook als hij iets nieuws doet, wil hij het goed doen. Zo heeft hij het materiaal microcement ontdekt. "Het heeft mij vanaf het begin gefascineerd dat je met microcement gesloten, voegloze oppervlakken kunt fabriceren die extreem mooi en tegelijkertijd belastbaar zijn." Zijn eerste ervaringen, vertelt Rodri, heeft hij met het materiaal van een Noord-Amerikaanse fabrikant opgedaan, tot hij kennis maakte met TOPCIMENT in Valencia. "Daaruit ontstond een samenspel waarin TOPCIMENT het microcement doorontwikkelde en ik de verwerking ervan steeds verder perfectioneerde. Deze ervaring is voor mij nog steeds van onschatbare waarde", zegt hij, "omdat het gebruik van microcement veel ervaring en kennis vereist, en natuurlijk ook het juiste gereedschap."

Voor de klanten – met de architect

Inmiddels behoort Rodri tot de besten in zijn vak aan wie je elke veeleisende schildersjob blind zou toevertrouwen, en niet alleen op het gebied van microcement. Dat weet ook Luca Lancini. De architect uit Brescia heeft al jaren zijn kantoor in Barcelona. Met Francisco J. Rodriguez heeft hij al vele projecten gerealiseerd, ook het actuele in de Gotische wijk. Op de bouwplaats ontmoeten ze elkaar en bespreken ze de volgende stappen. Het "met elkaar" is voor hem doorslaggevend, benadrukt Lancini: "Ik werk voor mijn klanten en in samenwerking met de vakmensen. Want ik ben van mening dat goede architectuur niet alleen in het hoofd van de architect ontstaat, maar juist met elkaar." Daarbij kan het absoluut voorkomen dat Lancini een goed idee heeft, maar dat Rodri een beter idee heeft. Of omgekeerd. Uiteindelijk draait het allemaal om het beste resultaat.

Op zoek naar uitdagingen

Bijzonder is ook de bar "Ancestral" waar de twee de werkelijk belangrijke gesprekken voeren. Lancini heeft deze vormgegeven, Rodri heeft de bar uitgevoerd – natuurlijk in fijn microcement. Hier komt de schoonheid en robuustheid van het materiaal goed tot zijn recht. Dat het dunne oppervlak aan de bar in acht uitgebreide stappen is ontstaan, is de moeite waard geweest: er zijn geen krassen, geen scheuren en geen vlekken te zien. Bij een glas vertellen de twee over gemeenschappelijke projecten, bijvoorbeeld in Berlijn, waar het team van Blanco Seda met zijn gehele knowhow is geïmporteerd om een appartement op grote schaal met microcement uit te rusten. En ze praten over wat ze gemeen hebben: nieuwsgierigheid en een constante zoektocht naar uitdagingen die hen in staat stellen om voortdurend te groeien. Geheel terloops vertelt Rodri hoe hij in 2003 op een hoogte van 12 meter van een steiger viel. En op zijn pootjes terechtkwam. Misschien weet je toch na een dergelijke existentiële ervaring pas waarom je leeft of werkt. Rodri, zo lijkt het, leeft voor zijn werk. En in elk van zijn projecten zie je dat terug.
Twee schilders in Barcelona in gesprek met elkaar