Florentin Lanceleur
Interview met een WorldSkills-winnaar
We spraken met de 23-jarige meubelmaker Florentin Lanceleur, die al sinds zijn kinderjaren enthousiast is over zijn beroep. Sinds 1½ jaar is hij opleider bij de Compagnons du Devoir in Dijon. Hij reisde naar Wales en La Réunion om zijn opleiding voort te zetten en meer te leren over verschillende facetten van het beroep, verschillende praktijken en culturen. In dit interview vertelt hij ons over zijn ervaringen na deelname aan de WorldSkills-wedstrijd, waar hij de Medal of Excellence won.
Wat fascineert jou het meest aan je beroep?
Wat mij het meest fascineert is de verwezenlijking van een idee. Na een paar uur, soms ook na een paar dagen heb je wat je in gedachten had in de praktijk gebracht. En dat is het aspect dat de meeste voldoening geeft. Daarnaast lukt het je om iets te construeren dat een langere tijd meegaat. Dat is elke dag weer mijn drijfveer.
Op weke leeftijd klikte het om dit beroep te kiezen?
Ik weet niet of er werkelijk een aanleiding was, of een bepaalde leeftijd, waarop ik tegen mezelf zei: "Dat wil ik doen", maar toen ik een jaar of 10-11 was, vroeg ik mijn ouders voor kerst om een accuschroevendraaier en dat liet bij hen een belletje rinkelen wat ik later wilde doen. Sinds ik als opleider actief ben, heb ik te maken met diverse beroepen (dakdekkers, metselaars, steenhouwers) en kun je jezelf afvragen: waarom het materiaal hout? Hout is zeer aantrekkelijk, de vele houtsoorten en patronen bieden je veel vrijheid en zorgt ervoor dat je jezelf veel vragen stelt over wat het beste en mooiste wordt. Wat mij deed dromen, en wat veel mensen nog steeds doet dromen, is het beeld van de vakman die spaanders maakt met een schaaf. Als ik wat geïrriteerd ben of me verveel, neem ik een stuk hout, pak een schaaf en maak spaanders. Dat helpt me te ontspannen.
Hoe sta je tegenover alternatieve gereedschappen?
Ik ben altijd een gereedschapsliefhebber geweest. Naast mijn passie voor mijn beroep, was en ben ik nog steeds enthousiast over gereedschappen, zowel hand- als elektrisch gereedschap.
Ik heb altijd al graag op rommelmarkten naar houtbewerkingsgereedschappen gezocht om die weer op te knappen. Dat is tegenwoordig een echte passie, en ik kan er niet genoeg van krijgen. Ik probeer steeds nog verder te gaan en nieuwe werktechnieken te ontdekken. Voor mij is het gereedschap heel belangrijk. Er wordt vaak gezegd dat een beitel een verlengstuk is van de menselijke hand, en dat is logisch als je aan de werkbank staat, je een stuk hout en je gereedschap hebt en hiermee iets moet maken en het materiaal moet omvormen. Als je het verkeerde gereedschap hebt of het niet goed voorbereid is, wordt de klus lastiger. Om deze reden besteed ik veel tijd aan het onderhoud van mijn gereedschap en probeer ik het altijd in de beste staat te houden.
Werk je liever met hand- of elektrische gereedschappen?
Wat tegenwoordig erg prettig is, zijn de nieuwe machines en technologieën, de accessoires die ermee worden geproduceerd en die ons leven gemakkelijker en veel comfortabeler maken, zoals machines op accu's, stofzuigers die via Bluetooth® zijn verbonden, en daarbij niet te vergeten hoe dat vroeger werkte. Het is de combinatie van beide die ons nu in staat stelt ons te ontwikkelen en technisch te kunnen reageren op alles wat de realiteit van het bedrijfsleven van ons vraagt.
Wat bevalt je het beste aan de machines van Festool?
Het interessante aan Festool is de gemoedsrust die het vertegenwoordigt. Als je een machine koopt, weet je dat die lang meegaat en dat die nauwkeurig werkt. Er als er eens problemen zijn, dan zijn er hiervoor onderdelen. En niet te vergeten de veelzijdigheid van de accumachines die zeer comfortabel te bedienen zijn. We hebben de Bluetooth® technologie die op de stofzuigers is aangesloten. Festool is zeer innovatief, en dat motiveert me om me met Festool-machines uit te rusten en deze aan te schaffen. Ik weet dat daarmee nooit problemen zullen zijn en dat het altijd het beste van het beste zal zijn.
Waarom heb jij aan de WorldSkills Competitions deelgenomen?
Het idee om me in te schrijven voor de WorldSkills-wedstrijd was voor mij vooral een excuus om te werken en een doel te hebben. Het belangrijkste idee dat ik had, was tegen mezelf te zeggen: "Je moet jezelf iets gunnen. Als het goed loopt, prima, en als het niet goed loopt, is dat ook niet erg."
Er was dus in het begin geen druk en uiteindelijk was het gewoon geluk. Ik heb aan de voorselecties deelgenomen, en dat is gelukt, dat was natuurlijk al fantastisch. Daarna heb ik aan de Franse kampioenswedstrijden deelgenomen altijd met hetzelfde idee dat ik mezelf voorhield: Als het lukt, des te beter. En als het niet lukt, is dat ook niet erg, want dan had ik me verder ontwikkeld, erbij geleerd en mensen ontmoet. En dat is precies wat er uiteindelijk toe leidde dat ik voormalige deelnemers ontmoette die ik nu heel goed ken en die zelfs mijn vrienden zijn. Dit heeft me echt geholpen om nieuwe relaties op te bouwen die meer zijn dan alleen professioneel en om veel meer te leren.
Ik had het geluk om aan de Franse kampioenschappen deel te nemen, tussen de 12-13 deelnemers te starten en ideeën met hen uit te wisselen, wat zeer verrijkend was.
Ik had er niet op gerekend dat ik de titel van Frans kampioen zou behalen. Het was de gedachte dat ik een droom had verwezenlijkt omdat het voor mij onbereikbaar leek. Ik ben dankbaar dat ik deel heb uitgemaakt van het Franse team, dat ik een aantal weken heb getraind, dat ik me fysiek en mentaal heb voorbereid en dat ik naar een doel heb toegewerkt dat erop gericht was ons land te vertegenwoordigen.
Ik heb echt het gevoel dat ik het geluk en het voorrecht had om tot degenen te behoren die van deze WorldSkills-ervaring hebben geproefd. Daar ben ik echt trots op en het zal me nog lang bijblijven. Dit is iets wat ik iedereen wens.
Wat mij het meest fascineert aan het beroep van meubelmaker is dat je een idee kunt verwezenlijken. Na een paar uur, soms ook na een paar dagen heb je wat je in gedachten had in de praktijk gebracht. En dat is het aspect dat de meeste voldoening geeft.
Florentin Lanceleur, meubelmaker en winnaar van de Medal of Excellence bij de WorldSkills
Wat heb je uit deze ervaring geleerd?
Als ik de deelname aan deze wedstrijd en met name aan deze internationale fase van de wereldkampioenschappen zou samenvatten, is het uiteindelijk een streven naar uitmuntendheid, niet naar perfectie, want die is onhaalbaar. Het is de wens om steeds verder te komen, sneller en ook nog eens zo goed mogelijk te worden. Dit gevoel is iets heel bijzonders, want er is tijd voor nodig, soms lukt het niet eens. Er waren veel onzekerheden, en het is een marathon met jezelf, tegen jezelf te zeggen dat je het kunt, dat je moet doorgaan en steeds te proberen je eigen grenzen te verleggen. Ik hield van dat gevoel, maar ik had het geen maanden kunnen volhouden, want uiteindelijk raak je uitgeput door de drang het steeds beter te willen doen, omdat het zo moeilijk te bereiken is. Het is iets waar ik nu in mijn dagelijkse werk profijt van heb, omdat ik bepaalde eisen had en als je die eenmaal hebt, is het een vanzelfsprekendheid geworden. Deze wedstrijd is een van de weinige mogelijkheden om onze vaardigheden te verbeteren.
Dit streven naar perfecte prestaties is dermate ingewikkeld, dat je gedwongen wordt om je daarop voor te bereiden en te laten ondersteunen.
Je moet veel aan jezelf werken, dat is zeker. Want als je urenlang aan iets werkt en het lukt nog steeds niet, dan wil je het soms gewoon opgeven. Je moet jezelf schrapzetten, aan je doel denken, doorgaan en tegen jezelf zeggen dat je het kunt, want anderen hebben het al vóór jou gedaan, dus kun jij het ook.
En dan is er nog de steun van familie, vrienden en mensen met wie je omgaat en die je aanmoedigen. Wij vertegenwoordigen ons land, dus kunnen we ons geen fouten veroorloven. En dat is telkens een stimulans.
Het is weliswaar een professioneel avontuur, maar bovenal een menselijk avontuur, want ik zou het nooit tot het einde volgehouden hebben als ik niet alle steun had gehad van mensen die me vertelden dat ik het kon en die me vertelden dat ze trots op me zijn.
Zou jij het merk Festool aan je kennissen aanbevelen?
Festool is een merk dat ik kan aanbevelen. Voor iemand die net begint of onder zeer goede omstandigheden wil werken, past Festool daar perfect bij.
Festool staat voor duurzaamheid, werkkwaliteit en vooral het idee dat je nooit problemen hoeft te hebben met de machines. En als er toch een probleem is, wordt dat gemakkelijke verholpen, omdat er reserveonderdelen en garantie zijn. Het is een uitstekende investering, wat er ook gebeurt.
Wat zijn jouw plannen voor de toekomst?
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat je doelen moet stellen in het leven om verder te komen. Vroeger was dat voor mij de concurrentie. Nu vind ik het belangrijk om iets door te geven. Later wil ik misschien een bedrijf starten. Het belangrijkste is om je doel te vinden, alles ervoor over te hebben, jezelf te motiveren, steeds met een glimlach en gepassioneerd te zijn. En werk loont tenslotte altijd, dus er is geen reden om het niet te doen.
*Het woordmerk Bluetooth en de logo’s zijn geregistreerde merken van Bluetooth SIG, Inc. en worden onder licentie door TTS Tooltechnic Systems AG & Co. KG en daarmee door Festool GmbH gebruikt.
